.

pierwszy raz od jakiegoś czasu łzy cisną mi się do oczu. pieką mnie, są zaczerwienione i zaszklone. ale to nie z obecnego stanu. no, może wszystko co świeże, jeszcze nie zagojone ma wpływ na dzisiejsze łzy. jednak czarę goryczy przelało poczucie samotności i zobojętnienia, które widzę, a którego nie ma tylko z jego strony. tylko tamto już nie wróci...
brakuje mi rozmów. brakuje mi wina, truskawek z bitą śmietaną i zdrętwiałych palców od wystukiwania na klawiaturze. brakuje mi kogoś, kto był w pewien sposób zbliżony do moich lat, z kim mogłam porozmawiać prawie na każdy temat, zrelaksować się, pośmiać, popłakać wspólnie. wiem, że ja nie zawsze byłam fair, ale chyba każdy potrzebuje czasem pewnego odosobnienia, prawda? żeby móc o czym później rozmawiać. a teraz mimo, iż mogłoby być o czym pomówić, wymienić się to... jest cisza. cisza (nie)chciana. lub są pytania, ale nie pasuje pytać. albo... albo... albo, no właśnie. nie ma nic. suchy język w gardle, zimne palce na klawiaturze.
brakuje mi zrozumienia. tych wkurwiających wiadomości w nocy i nad ranem. o nieodpowiedniej porze. brakuje mi kobiety. dojrzałej, inaczej patrzącej na świat, obecne sprawy; kogoś, kto pod pewnymi względami jest bardziej doświadczony ode mnie i potrafi objąć skrzydłami, bo ja mała i głupia jestem. gówniara. tylko to wszystko przeminęło z wiatrem. wychodzi na to, że nie zostało już nic, prócz moich obecnych łez. bo wracają wspomnienia. czuję samotna zewsząd. czasem może atakowana. a każda ledwo rozpoczęta rozmowa składa się z niemych skinięć głową mhm oraz nieskładnym pokazywaniem pazurków i kłów. męczy mnie to. tylko na ten moment nie umiem inaczej. tylko ja wiem, że już chyba nie będzie inaczej - tak jak kiedyś.
ogólnie rzecz biorąc to zostałam sama w tym całym gównie. trochę z własnej woli (?), trochę nie z własnej. bo chciałam pomyśleć o sobie, bo myślałam, że tak będzie lepiej. i tej jednej rzeczy nie żałuję. zaś druga mnie czasem nurtuje, wyrywa serce z wyblakłej piersi. i to wcale nie on przynajmniej w pewnym stopniu.

weekend w Krakowie.