w połowie istnieję

wymykam się rzeczywistości, podróżując po kolejnych stronicach książki. każda kolejna kartka ma w sobie coraz bardziej intensywny zapach kiatów, które już dawno przekwitły; przyjemnie odurzający i pomagający zapomnieć o tym wszystkim, co czeka mnie, gdy zamknę zapach z powrotem w książce. byle tylko przetrwać do końca września. byle dać z siebie jak najwięcej na początku, nie odpuszczać sobie od razu. byle (nie)istnieć w połowie dopóki nie będę z siebie zadowolona. bo potem i tak będę miała więcej czasu dla siebie - cały październik, który zapowiada się przyjemnie. Twoje urodziny, więcej czasu dla nas; więcej czasu na nadrobienie lub poprawienie pewnych rzeczy, które zawaliłam w ostatnim czasie; możliwość skupienia się na sobie i własnych potrzebach. będę mogła w pełni uciec do uzależniającego zapachu książek, świeczek zapalanych wieczorem i gorącej czekolady, herbaty lub kawy. szkoda tylko, że w towarzystwie moim własnym i Małego.

martwię się Kochanie, wiesz? wiem, że Ci teraz ciężko. staram się być dla Ciebie wsparciem najbardziej i najmocniej jak tylko umiem, mimo własnych niedrobnych problemów. staram się. z utęsknieniem czekam na spokój dla Ciebie; na to, żeby się wszystko ułożyło i żebyś już niczym nie musiał się przejmować. czekam(y)...